Szczypta magii

„Szczypta magii” to fantastyczna przygodówka dla młodszych Czytelników. Owiana mroczną tajemnicą rodzinną i drzemiącą magią. To baśń, która pozostanie z Czytelnikiem na długo. Mądra, przejmująca, po prostu znakomita!

Miejscem akcji jest wyspa Wronoskał, w której na codzień żyją trzy siostry Wspaczne. Nad ich rodziną ciąży klątwa, o której dowiadują się w dość dziwnych okolicznościach. Nieokiełznana i odważna Betty za wszelką cenę pragnie ją złamać. Podczas swojej przygody poznaje ciekawą przeszłość swojej rodziny. Jak potoczą się losy sióstr i co wspólnego z ich rodziną ma Sławna Sorsha Ciernioczar? O tym musicie przekonać się sami! A warto!

Książka ta jest wspaniała pod każdym względem, czyta się ją szybko z wielkim zainteresowaniem. Powieść od samego początku intryguje tajemnicą i magią. Wątek tajemniczej Sorshy Ciernioczar jest wisienką na torcie, nadając powieści pazur mroku. Autorka świetnie wplotła w swoją opowieść wątki magiczne. Wykreowała silne młode bohaterki, które są bardzo dojrzałe emocjonalnie jak na swój wiek. Zwłaszcza Betty, która przez całą powieść wykazała się wielką odwagą i otwartym umysłem, za co bardzo mi się spodobała i stała się moją ulubienica.

„Szczypta magii” to nie tylko opowieść o klątwie czy magicznych przedmiotach. To przede wszystkim powieść o odwadze, przyjaźni i lojalności. To książka, która swoją historią uczy młodego Czytelnika.

„Szczypta magii” to fantastyczna przygodówka dla młodszych Czytelników. Owiana mroczną tajemnicą rodzinną i drzemiącą magią. To baśń, która pozostanie z Czytelnikiem na długo. Mądra, przejmująca, po prostu znakomita!

Miejscem akcji jest wyspa Wronoskał, w której na codzień żyją trzy siostry Wspaczne. Nad ich rodziną ciąży klątwa, o której dowiadują się w dość dziwnych...

Świetna, dobra rozrywka,to literatura dla młodszego czytelnika,ale napisane ani sposób, że dorośli też się świetne bawią. Nie infantylna, urzekły mnie nazwy miejscowości, nazwiska. Mimo,ze od początku wiemy, że raczej będzie happy end, to historia trzech sióstr Wpacznych ich babki wciąga,a do tego mnóstwo tu ważnych przesłań, gdzie między wierszami bardzo czytelnie. Widać, że czasami upór i ślepe dążenie za marzeniami przesłania to, co wartościowe,że czasami pozory mylą, ale też są tu wątki akceptacji, zaufaniu, honorze. Poza tym bohaterowie "charakterni", określeni , są motorem napędowym powieści. To 400 stron, pięknie wydanych, dobrze napisanych, nieprzesadzonych. Polecam.

Świetna, dobra rozrywka,to literatura dla młodszego czytelnika,ale napisane ani sposób, że dorośli też się świetne bawią. Nie infantylna, urzekły mnie nazwy miejscowości, nazwiska. Mimo,ze od początku wiemy, że raczej będzie happy end, to historia trzech sióstr Wpacznych ich babki wciąga,a do tego mnóstwo tu ważnych przesłań, gdzie między wierszami bardzo czytelnie. Widać,...

W pierwszej chwili byłam sceptycznie nastawiona. Myślałam, że to kolejny Harry Potter, który mnie baaardzo nudził. Myliłam się. Fliss, Betty i Charlie, które chciały uratować rodzinę.. Tak mnie to wzruszyło.

W pierwszej chwili byłam sceptycznie nastawiona. Myślałam, że to kolejny Harry Potter, który mnie baaardzo nudził. Myliłam się. Fliss, Betty i Charlie, które chciały uratować rodzinę.. Tak mnie to wzruszyło.

Super książka dla dzieci i młodzieży

Super książka dla dzieci i młodzieży

Cudna książka

Cudna książka

Była to jedna z tych książek, na które długo czekałam zachęcona recenzjami z booktuba. Nie było audiobooka, więc jak w końcu była okazja, to ją zamówiłam. Miała mi się podobać... No spoko, okładka i wydanie mi się podoba (choć grzbiet naprawdę szybko się niszczy i z pięknego złota zostaje matowa wyjechana powłoka :/ ). Niestety pod kątem treści jestem bardzo zawiedziona.
Ok, młodziutkim nastolatkom, jeszcze jak mają siostry, to myślę, że może się podobać. Książka niesie też ważne treści o tym jak zazdrość niszczy i jak ważne jest przebaczenie i rodzina.
Dla fanów fantastyki, którzy czasem chcą sięgnąć po lżejszą młodzieżówkę będzie tu raczej za dużo absurdów, głupich decyzji, nieprzewidywania oczywistych konsekwencji.
Lekki spoiler:
jeśli lubisz podróże w czasie i przestrzeni, to unikaj tej książki, bo się wkurzysz xD

Była to jedna z tych książek, na które długo czekałam zachęcona recenzjami z booktuba. Nie było audiobooka, więc jak w końcu była okazja, to ją zamówiłam. Miała mi się podobać... No spoko, okładka i wydanie mi się podoba (choć grzbiet naprawdę szybko się niszczy i z pięknego złota zostaje matowa wyjechana powłoka :/ ). Niestety pod kątem treści jestem bardzo...

Szybko się czyta, podobało mi się wykreowanie bohaterów, bo każdy z nich był "jakiś". Na minus to, że cała książka była przewidywalna.

Szybko się czyta, podobało mi się wykreowanie bohaterów, bo każdy z nich był "jakiś". Na minus to, że cała książka była przewidywalna.

Naprawdę podobała mi się ta książka. Była ciekawa i miała bardzo fajny klimat, dzięki któremu super się czytało. Niestety zakończenie było dla mnie mało pomysłowe i zdecydowanie zbyt proste...

Naprawdę podobała mi się ta książka. Była ciekawa i miała bardzo fajny klimat, dzięki któremu super się czytało. Niestety zakończenie było dla mnie mało pomysłowe i zdecydowanie zbyt proste...

Sięgnęłam po tę książkę, bo chciałam czegoś przyjemnego i cozy, a rodzinna gospoda, babcia wychowująca wnuczki, rodzinna tajemnica i magia brzmiały jak świetne do tego połączenie. Żadna inna recenzja nie wspomina o tym, więc winne są być może moje błędne oczekiwania, ale: Szczypta Magii jest zaskakująco ponura jak na tak wholesome brzmiące opisy.
Magii jest bardzo malutko, bo istnieje tylko w trzech przedmiotach, za których użycie babcia grozi łajaniem. Klątwa, która okazuje się być wyrokiem śmierci, którą to śmierć będą poprzedzać halucynacje słuchowe (coraz głośniejsze krzyki wron). Wizyta bohaterek w więzieniu kończy się tak, że decydują się uwolnić jednego z więźniów: ale jako, że coś idzie nie tak, ratują dwójkę, w tym seryjnego mordercę, który porywa dwie z trzech sióstr. Klątwa okazuje się być wynikiem zdrady i zawiści, a sposobem jej powstania samobójstwo, by kogoś przeklnąć.
Na końcu wątek podróży w czasie, który pozostawił u mnie niby zaskoczenie, ale też pewien niesmak - ale to chyba ja podchodzę do takich rzeczy zbyt dokładnie, bo zastanawiałam się, czemu tak niewiele teraźniejszości się zmieniło.
Podsumowując: spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Nie jest to zła książka, dzieciom być może się spodoba, ale mi, jako osobie dorosłej - raczej pozostawiła po sobie niedosyt.

Sięgnęłam po tę książkę, bo chciałam czegoś przyjemnego i cozy, a rodzinna gospoda, babcia wychowująca wnuczki, rodzinna tajemnica i magia brzmiały jak świetne do tego połączenie. Żadna inna recenzja nie wspomina o tym, więc winne są być może moje błędne oczekiwania, ale: Szczypta Magii jest zaskakująco ponura jak na tak wholesome brzmiące opisy.
Magii jest bardzo malutko,...

Miałam ją przeczytać w jeden dzień, a męczyłam się aż trzy...

Niby są przygody, ale wszystko oblane rodzinno-siostrzanym sosem, jak w jakiejś potwornej obyczajówce. Dlatego też tak mi się czytanie wlokło...
Postacie. Nie polubiłam nikogo, ani siostrzyczek, ani ich potwornej babci, ani też nikogo, kto się tam pojawił na dłużej lub krócej.
Moim zdaniem jest to książka dla dziewczynek w wieku ok. 10 lat, przyszłych czytelniczek obyczajówek, gdzie w rolach głównych występują siostry, psiapsiółki i inne kobiety... czyli tego na co ja mam i alergię i niestrawność jednocześnie.

Wzięłam z biblioteki od razu trzy tomy. Ale po przeczytaniu pierwszego, resztę katorgi postanowiłam już sobie darować.

Miałam ją przeczytać w jeden dzień, a męczyłam się aż trzy...

Niby są przygody, ale wszystko oblane rodzinno-siostrzanym sosem, jak w jakiejś potwornej obyczajówce. Dlatego też tak mi się czytanie wlokło...
Postacie. Nie polubiłam nikogo, ani siostrzyczek, ani ich potwornej babci, ani też nikogo, kto się tam pojawił na dłużej lub krócej.
Moim zdaniem jest to książka dla...